Ένα σποράκι χώθηκε στους πόρους της γης.  Η Γη το καλοσωρίζει. Το χώμα το αγκαλιάζει:  

«Πάει καιρός που ακούστηκε η τελευταία βροχή
Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
Της γης οι πόροι ανοίγουνε σιγά σιγά
Τα φρούτα βάφουνε το στόμα τους
Και πλάι στο νερό, που στάζει συλλαβίζοντας
Ένα πελώριο φυτό
Κοιτάει κατάματα τον ήλιο»

  Οδυσσέας Ελύτης

Ένα σποράκι χώθηκε στους πόρους της γης
Η Γη το καλοσωρίζει. Το χώμα το αγκαλιάζει:

 Γονατίζουμε και κουλουριαζόμαστε στο πάτωμα
με το κεφάλι κοντά στα γόνατα
και τα χέρια στον αυχένα.

 Ένας πράσινος νεαρός βλαστός ξεμυτίζει
Οι βροχές το δυναμώνουν Αποζητά τον ήλιο-
βιάζεται να τον αντικρύσει:

Είμαστε γονατιστοί και καθισμένοι στις φτέρνες, 
σηκώνουμε τον κορμό μας.
Τα χέρια ακουμπούν στο πάτωμα.

 Το πρώτο πράσινο κλαδάκι βρίσκει
το δρόμο του από το χώμα και ξεπροβάλλει στο φως και τον αέρα:

Aνεβάζουμε πρώτα το ένα χέρι και το τεντώνουμε,
στη συνέχεια το άλλο.

 Το νεαρό φυτό μεγαλώνει και ψηλώνει:

 Σηκωνόμαστε αργά πατώντας αρχικά το ένα πόδι
και μετά το άλλο. Είμαστε όρθιοι και τα πόδια μας
είναι οι γερές ρίζες.

 Τα χέρια μας είναι φύλλα, τα απλώνουμε και τα τεντώνουμε.

 Το ηλιοτρόπιο ανθίζει-
το πρόσωπό μας είναι το λουλούδι που
κοιτάει κατάματα τον ήλιο: 

Στρέφουμε το πρόσωπό μας προς τον ήλιο
και τον κοιτάμε καθώς ταξιδεύει στον ουρανό από
την Ανατολή μέχρι τη Δύση.

 Φυσάει:

 Με τα χέρια ψηλά κάνουμε μικρές πλάγιες κάμψεις
δεξιά και αριστερά

 Νυχτώνει:

Χαμηλώνουμε το κεφάλι μας και μαζεύουμε
τα χέρια μας κοντά στο σώμα μας-
κοιμόμαστε και περιμένουμε τη νέα ημέρα.

Προτεινόμενη μουσική: The Cinematic Orchestra/ Arrival of the Birds
 painting: Saundra Lane Galloway/ Sunflower in Oil

Download

© innerchild